Ի՞նչ է Յունեսկօն։ Յունեսկօն դա ՝Միավորված ազգերի կրթության,գիտության և մշակույթի կազմակերպությունն է ՄԱԿ-ի 15 գործակալություններից մեկն է։ Սահմանադրությունը ,որն ուժի մեջ է մտել 1946թ․, կոչ էր անում խթանել կրթության ,գիտության և մշակույթի ոլորտներում միջաջազգային համագործակցություն։Նրա մշտական կենտրոնասենյակը գտնվում է Փարիզում։Այսօր Կազմակերպությունն ունի 193 լիիրավ և 11 ասոցացված անդամ: Իսկ Հայաստանը անդամակցել է 1992թ․ ,հունիսի 9-ին։

Ի՞նչ է իրենից ներկայացնում Յունիսեֆը։ՅՈՒՆԻՍԵՖ-ը ստեղծվել է 1946 թվականին՝ Երկրորդ համաշխարհային պատերազմից ավերված երկրների երեխաներին օգնություն տրամադրելու համար: 1950 թվականից հետո հիմնադրամն իր ջանքերն ուղղեց երեխաների բարեկեցության բարելավման ընդհանուր ծրագրերին, մասնավորապես՝ ավելի քիչ զարգացած երկրներում։
ՅՈՒՆԻՍԵՖ-ը արժանացել է Խաղաղության Նոբելյան մրցանակի 1965 թվականին: Կենտրոնական գրասենյակը գտնվում է Նյու Յորքում:

ՅՈՒՆԻՍԵՖ-ը կազմակերպություն է, որն օգնում է երեխաներին ստանալ անհրաժեշտ պատվաստումները: Կազմակերպությունը պատվաստանյութեր է հավաքում աշխարհում երեխաների 40 տոկոսի համար: Տարեկան դա կազմում է մոտավորապես երեք միլիարդ դոզա պատվաստանյութ:

Աշխարհում ՅՈՒՆԻՍԵՖ-ը մոծակների ցանցերի ամենամեծ գնորդն է, որոնք կարող են օգտագործվել երեխաներին միջատների վնասակար խայթոցներից պաշտպանելու համար: Մալարիան հիվանդության օրինակ է, որը կարելի է կանխել մոծակների ցանցի օգտագործման միջոցով: 2006 թվականին ՅՈՒՆԻՍԵՖ-ը գնել է մոծակների դեմ այս ցանցերից 25 միլիոնը:

Շատ հաճելի է տեսնել որ այս կազմակերպությունը հպարտորեն բարձրաձայնում է կարևոր բյաց հաճախ անտեսված թեմաներ։ ՅՈՒՆԻՍԵՖ-ն ընդգրկում է սոցիալական հարցերի լայն տեսականի: Դրանց թվում են երեխաների պաշտպանությունը, աղջիկների կրթությունը, ՄԻԱՎ/ՁԻԱՀ-ը, իմունիզացիան, մալարիան, սնուցումը, Հարավային Սուդանի երեխաների զինվորները և WASH-ը:

Որպես գովազդի գլխավոր միջոց ՅՈՒՆԻՍԵՖը օգտագործում է հայտնի աստղերի։ Մարդկային հոգեբանությունը հակված է հավատալ հայտնի մարդկանց և ընդունել նրանց խոսքերը որպես իրականություն։ ՅՈՒՆԻՍԵՖը օգտագործում է այս հնարքը լավագույն ձևով, գովազդելով բարի արարքներ և օգնություն թույլերին։

֊Մենք այսօր կկարդանք Պոչատ աղվեսը։

֊Գիտե՞ք թե ով է գրել այս հեքիաթը։

֊Դուք երբևէ լսել եք այս հեքիաթը։

Լինում է, չի լինում՝ մի պառավ․ էս պառավն իր էծը կթում է, կաթը վեր դնում, գնում է ցախ ու փետ բերի, որ կրակ անի, կաթն եփի։

Մի աղվես գալիս է, գլուխը կոխում կաթնի ամանը, ուտում։

Պառավը վրա Է հասնում, ցաքատով տալիս է, աղվեսի պոչը կտրում։

Պոչատ աղվեսը փախչում է, գնում է մի քարի վրա կանգնում ու էսպես խնդրում․

— Տատիկ, տատիկ, պոչս տուր, կցեմ, կցմցեմ, գնամ ընկերներիս հասնեմ, որ ինձ չասեն՝ պոչատ աղվես, ո՞րտեղ էիր։

-Ի՞նչու պառավը աղվեսի պոչը կտրեց։

— Եթե դուք լինեյիք պառավի տեղը, ո՞նց կվարվեյիք աղվեսի հետ։

— Ի՞նչ եք կարծում, պառավը կվերադարձնի՞ աղվեսի պոչը։

Պառավն ասում է․

— Դե գնա իմ կաթը բե՛ր։

Աղվեսը գնում է կովի մոտ։

— Կովիկ, կովիկ, կա՛թ տուր ինձ, կաթը տանեմ պառավին տամ, պառավը պոչս տա, կցեմ, կցմցեմ, գնամ ընկերներիս հասնեմ, որ ինձ չասեն՝ պոչատ աղվես, ո՞րտեղ Էիր։

—Ի՞նչ եք կարծում կովը կաթը կտա՞։

ի՞նչու աղվեսը կովի մոտ գնաց

Կովն ասում է․

— Դե գնա ինձ համար խո՛տ բեր։

Ինչ եք կարծում խոտի համար ում կդիմի

Աղվեսը գնում է արտի մոտ։

— Արտիկ, արտիկ, խո՛տ տուր ինձ, խոտը տանեմ կովին տամ, կովը ինձ կաթ տա, կաթը տանեմ պառավին տամ, պառավը պոչս տա, կցեմ, կցմցեմ, գնամ ընկերներիս հասնեմ, որ ինձ չասեն՝ պոչատ աղվես, ո՞րտեղ էիր։

-Ի՞նչ եք կարծում արտն էլ աղվեսից որևէ բան կուզի, թե ոչ, և ինչ։

— Դե գնա ինձ համար ջուր բեր։ Աղվեսը գնում է աղբյուրի մոտ։

-Աղբյուր, աղբյուր, ջո՛ւր տուր ինձ, ջուրը տանեմ արտին տամ, արտը ինձ խոտ տա․ խոտը տանեմ կովին տամ, կովը ինձ կաթ տա․ կաթը տանեմ պառավին տամ, պառավը պոչս տա, կցեմ, կցմցեմ, գնամ ընկերներիս հասնեմ, որ ինձ չասեն՝ պոչատ աղվես, ո՞րտեղ էիր։

Աղբյուրն ասում է․

— Դե գնա կուժ բեր։

Աղվեսը գնում է աղջկա մոտ։

— Աղջիկ, աղջիկ, կո՛ւժդ տուր, կուժը տանեմ աղբյուրին տամ, աղբյուրը ինձ ջուր տա․ ջուրը տանեմ արտին տամ, արտը ինձ խոտ տա․ խոտը տանեմ կովին տամ, կովը ինձ կաթ տա․ կաթը տանեմ պառավին տամ, պառավը պոչս տա, կցեմ, կցմցեմ, գնամ ընկերներիս հասնեմ, որ ինձ չասեն՝ պոչատ աղվես, ո՞րտեղ էիր։

— Դե գնա ուլո՛ւնք բեր ինձ համար։

Աղվեսը գնում է չարչու մոտ։

— Չարչի, չարչի, ուլո՛ւնք տուր, ուլունքը տանեմ աղջկան տամ, աղջիկը ինձ կուժ տա․ կուժը տանեմ աղբյուրին տամ, աղբյուրը ինձ ջուր տա․ ջուրը տանեմ արտին տամ, արտը ինձ խոտ տա․ խոտը տանեմ կովին տամ, կովը ինձ կաթ տա․ կաթը տանեմ պառավին տամ, պառավը պոչս տա, կցեմ, կցմցեմ, գնամ ընկերներիս հասնեմ, որ ինձ չասեն՝ պոչատ աղվես, ո՞րտեղ էիր։

Ո՞վ գիտի չարչին ով է֊շրջիկ վաճառական

Ո՞վ կարող է ասել, չարչին ի՞նչ կասի աղվեսին։ Ի՞նչ կուզի ուլունքի փոխարեն։

Չարչին ասում է․

-Դե գնա ինձ համար ձո՛ւ բեր։

Աղվեսը գնում է հավի մոտ։

— Հավիկ-հավիկ, ձու տուր, ձուն տանեմ չարչուն տամ, չարչին ինձ ուլունք տա․ ուլունքը տանեմ աղջկան տամ, աղջիկը ինձ կուժ տա․ կուժը տանեմ աղբյուրին տամ, աղբյուրը ինձ ջուր տա․ ջուրը տանեմ արտին տամ, արտը ինձ խոտ տա․ խոտը տանեմ կովին տամ, կովը ինձ կաթ տա․ կաթը տանեմ պառավին տամ, պառավը պոչս տա, կցեմ, կցմցեմ, գնամ ընկերներիս հասնեմ, որ ինձ չասեն՝ պոչատ աղվես, ո՞րտեղ էիր։

Հավն ասում է․  — Դե գնա ինձ համար կո՚ւտ բեր։

Աղվեսը գնում է կալվորի մոտ։

Ով գիտի կալվորը ով է ֊ գյուղացի է ով ցորեն է հնձում

— Կալվոր, կալվոր, կո՛ւտ տուր ինձ, կուտը տանեմ հավին տամ, հավը ինձ ձու տա․ ձուն տանեմ չարչուն տամ, չարչին ինձ ուլունք տա․ ուլունքը տանեմ աղջկան տամ, աղջիկը ինձ կուժ տա․ կուժը տանեմ աղբյուրին տամ, աղբյուրը ինձ ջուր տա․ ջուրը տանեմ արտին տամ, արտը ինձ խոտ տա․ խոտը տանեմ կովին տամ, կովը ինձ կաթ տա․ կաթը տանեմ պառավին տամ, պառավը պոչս տա․ կցեմ, կցմցեմ, գնամ ընկերներիս հասնեմ, որ ինձ չասեն՝ պոչատ աղվես, ո՞րտեղ էիր։

-ի՞նչ եք կարծում Կալվորը նույն կերպ կվարվի ինչպես մյուսները։

Կալվորի մեղքը գալիս է, մի բուռն կուտ է տալի։ Աղվեսը կուտը տանում է հավին, հավը ձու է տալիս․ ձուն տանում է չարչուն, չարչին ուլունք է տալիս․ ուլունքը տանում է աղջկան, աղջիկը կուժ է տալիս․ կուժը տանում է աղբյուրին, աղբյուրը ջուր է տալիս․ ջուրը տանում է արտին, արտը խոտ է տալիս․ խոտը տանում է կովին, կովը կաթ է տալիս․ կաթը տանում է տալի պառավին, պառավը պոչը տալիս է իրեն․ կցում է, կցմցում, վազում է գնում, իր ընկերներին հասնում։

-Ահա և հեքիաթը ավարտվեց։

-Լա՞վ հեքիաթ էր։

-Ի՞նչ եք կարծում եթե պառավը չտար աղվեսի պոչը, աղվեսը ի՞նչպես կվարվեր։

-Եթե դուք լինեյիք պառավի տեղը, կվերադարձնեյի՞ք աղվեսի պոչը։